بازار نگران یک دیوانه نما
زینب یزدانی/ سردبیر
تنش در بازار ارز، التهاب در بازار سهام و نگرانی از آینده در تمامی بازارها مانند ویروس در حال انتشار است و تعلیق ناشی از این ویروس بسیاری از فعالیت‌ها را زمینگیر کرده است. اما تا چه حد می‌توان این نگرانی را واقعی دانست و فضای روانی حاصل از این نگرانی تا چه حد قابل توجیه است؟
واقعیت این است که ترامپ به عنوان یک سیاستمدار دیوانه در عرصه رسانه‌های بین المللی شناسانده می‌شود، چهره ای خود خواسته که او را لولوی امریکا برای اجرای سیاست‌های کثیف نشان می‌دهد، لولوی دیوانه ای که ظاهرا موفق شده است رهبران کله شق کره شمالی را به پای میز مذاکره بکشاند، بر هزینه های روز افزون آمریکا برای حفظ بلوک غرب خط بطلان بکشد و صد البته تلاش دارد بازار آمریکا را در اختیار تولید کنندگان و کارگران آمریکایی قرار دهد.
یعنی سیاست‌هایی که باید یک نفر آنرا به اجرا می گذاشت بدون آنکه نگرانی از وجهه بین المللی آمریکا داشت و در نهایت نظام تصمیم گیری آمریکا می توانست او را ترد کند بدون آنکه هیچ یک از دو حزب اصلی در این کشور در قبال این سیاست‌ها مسئولیتی به عهده می‌گرفتند.
در این بین اما برجام روایتی دیگر دارد. توافقی که دموکرات‌ها با ایران و اروپا به دست آوردند در حال حاضر بیش از آنکه برای ایران دستاورد اقتصادی داشته باشد به ابزار بی هزینه فشار برای آمریکا تبدیل شده است و ترامپ که سال‌ها تجربه شومنی دارد به خوبی در نقش یک دیوانه از این ابزار کم هزینه حداکثر سود را حاصل کرده است.
همین تعلیق تحمیلی به اقتصاد ایران که محصول نمایش‌های رسانه ای ۹۰ روزه است، بیشترین سود را برای دولت امریکا داشته و در صورتی که ترامپ از برجام خارج شود در واقع ابزاری موثر را دور انداخته و به ایران فرصت تصمیم گیری داده است.
یادمان باشد ترامپ نقش یک دیوانه را بازی می‌کند ولی باهوش تر از آن است که بهترین سلاح خود را که زیر پا له کند. اما در سوی دیگر به نظر می رسد التهاب و تعلیق بازارها در ایران تنها به نفع ترامپ نبوده و گروه‌های ذی نفعی در داخل دارد که با پروپاگاندای رسانه ای تلاش دارند به فعالین اقتصادی بقبولانند که روز ۲۳ اردیبهشت ماه دیگر برجام وجود خارجی ندارد.
در چنین شرایطی بازار نباید به پروپاگاندای رسانه سوداگران داخلی توجه کند و نه ترامپ را دیوانه فرض کند.